هنگامی که عکاسان متوجه می‌شوند که لنز کیتشان دیگر نیازهای خلاقانه‌شان را برآورده نمی‌کند، اولین لنزی که به سمت آن می‌روند لنز پرایم ۵۰mm است. این لنز به دلیل میدان دید مشابه چشم انسان و دیافراگم باز آن که به مات کردن پس‌زمینه و تمرکز روی سوژه کمک می‌کند، محبوبیت زیادی دارد. در این مقاله، لنزهای ۵۰mm، ۸۵mm و ۱۳۵mm برای عکاسی پرتره بررسی می‌شوند. حالا سوال اینجاست که کدام فاصله کانونی برای شما مناسب‌تر است؟
وقتی تازه عکاسی را شروع می‌کنید، معمولاً با لنزی که به همراه دوربینتان خریداری کرده‌اید (لنز کیت) کارتان را آغاز می‌کنید و سپس به سراغ لنزهای زوم باکیفیت‌تر می‌روید که قابلیت پوشش فواصل کانونی مختلف را دارند. یکی از محبوب‌ترین لنزها برای عکاسی پرتره، لنز پرایم ۸۵mm است. اما برای اینکه بدانید چرا این لنز دوربین محبوب است و در انتخاب لنز پرتره به دنبال چه ویژگی‌هایی باشید و چه گزینه‌های دیگری وجود دارند، ادامه مطلب را بخوانید.
واقعیت این است که شما می‌توانید با لنز زوم نیز پرتره‌های خوبی بگیرید، اما نمی‌توان از این حقیقت فرار کرد که لنزهای پرایم معمولاً بهتر عمل می‌کنند. این لنزها دیافراگم‌های بازتری دارند که برای مات کردن پس‌زمینه و قرار دادن سوژه در کانون توجه مناسب است و وضوح بالاتری دارند و کیفیت تصویر بهتری نسبت به لنزهای زوم ارائه می‌دهند. لنزهای زوم به دلیل تغییر راحت فاصله کانونی با چرخاندن رینگ زوم، راحت‌تر هستند. اما برای عکاسی پرتره، استفاده از لنز پرایم پیشنهاد می‌شود و برای تغییر ترکیب‌بندی از پاهایتان استفاده کنید.
مهم نیست در چه زمینه‌ای فعالیت می‌کنید، داشتن ابزارهای مناسب همیشه کار را راحت‌تر و نتیجه را موفق‌تر می‌کند. بنابراین، اگر عکاس پرتره هستید، یک لنز پرایم گزینه‌ای مناسب برای شماست. سه فاصله کانونی کلاسیک برای عکاسی پرتره وجود دارند که باید به طور جدی آن‌ها را در نظر بگیرید:
Canon EF 50mm f/1.8 این لنز یکی از اولین گزینه‌ها برای عکاسان است که به دنبال بهبود خلاقیت خود هستند. یکی از بزرگترین جذابیت‌های این لنز، قیمت نسبتاً پایین نسخه f/1.8 آن است. همچنین این لنز میدان دیدی مشابه با چشم انسان دارد و دیافراگم باز آن کمک می‌کند که پس‌زمینه مات شود و تمرکز روی سوژه قرار گیرد.
لنزهای ۵۰mm معمولاً دو نسخه دارند: f/1.8 و f/1.4. نسخه f/1.4 اجازه می‌دهد نور بیشتری وارد لنز شود و عمق میدان کمتری ایجاد می‌کند. اگر از دوربین‌های APS-C استفاده می‌کنید، لنز ۳۵mm معادل فاصله کانونی ۵۲٫۵mm خواهد بود و کاربران دوربین‌های میکرو چهار سوم نیز می‌توانند با یک لنز ۲۵mm فاصله کانونی معادل ۵۰mm را به دست آورند.
در عکاسی پرتره، لنزهای ۵۰mm برای پرتره‌های تمام قد و سطح کمر در محل عکاسی و استودیو بسیار مناسب هستند. این به دلیل میدان دید باز این لنزها در مقایسه با لنزهای ۸۵mm یا ۱۳۵mm است. شما نیاز به فاصله زیادی از مدل ندارید تا به ترکیب‌بندی مطلوب برسید.
اما برای پرتره‌های سر یا سر و شانه، نزدیکی بیش از حد با مدل می‌تواند باعث اعوجاج در ویژگی‌های صورت شود، به‌طوری که صورت خیلی باریک و بینی بزرگ به نظر می‌رسد. بنابراین، لنز ۵۰mm انتخاب مناسبی برای این نوع پرتره‌ها نیست.
Fujifilm 56mm f/1.2 APD اگر به دنبال فاصله کانونی مناسبی برای عکاسی از مدل‌ها هستید که میدان دیدی کمی بسته‌تر از لنز ۵۰mm ارائه دهد، لنز ۸۵mm یکی از بهترین گزینه‌ها برای عکاسی پرتره است.
لنزهای ۸۵mm معمولاً با دیافراگم‌های f/1.8 یا f/1.4 تولید می‌شوند. نسخه f/1.4 به‌طور قابل توجهی گران‌تر است و بنابراین بودجه می‌تواند در انتخاب شما تاثیرگذار باشد. برای کاربران دوربین‌های APS-C، لنز ۵۰mm فاصله کانونی معادل ۷۵-۸۰mm ارائه می‌دهد و کاربران دوربین‌های میکرو چهار سوم به یک لنز ۴۵mm نیاز دارند تا فاصله کانونی معادل ۹۰mm بدست آورند.
لنزهای ۸۵mm برای عکاسی پرتره بسیار متنوع هستند. این لنزها برای عکس‌های تمام قد، سطح کمر و سر و شانه مناسب هستند. می‌توانید عکس‌های بسته‌تری از سر بگیرید، اما باید مراقب باشید که از حدی نزدیک‌تر نشوید چون ممکن است اعوجاج در ویژگی‌های صورت ایجاد شود. برای عکس‌های بسته‌تر از سر، لنز ۱۳۵mm بهتر خواهد بود.
لنز ۸۵mm در دو حالت عکاسی عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود نشان داده است – و این‌ها کراپ‌های ایده‌آلی برای این لنز به شمار می‌روند، بنابراین چندان جای تعجب ندارد. کراپ‌های تنگ‌تر جداکنندگی و بوکه زیبا را به شکلی نشان نمی‌دهند که لنز ۱۳۵mm با فاصله کانونی بلندتر قادر به ارائه آن است، اما صورت سوژه کمی لاغرتر به نظر می‌رسد.
این لنز گرانبها جزء لوازم ضروری هر عکاس پرتره است. با دیافراگم‌های f/1.8 یا f/2.0، این لنز با فاصله کانونی کمی طولانی‌تر، تاری پس‌زمینه‌ای فوق‌العاده و زیبا ایجاد می‌کند. این نوع لنزها مزیت خاصی دارند، زیرا به شما این امکان را می‌دهند که به مدل نزدیک شوید بدون اینکه حریم خصوصی او را نقض کنید.
اگرچه لنزهای ۱۳۵mm نسبت به سایر لنزها مزایای خاص خود را دارند، اما کاملاً بدون ایراد نیستند. لنزهای تله‌فوتو بلندتر نوع متفاوتی از اعوجاج را به نسبت لنزهای واید ایجاد می‌کنند؛ در حالی که لنزهای واید باعث می‌شوند صورت باریک‌تر به نظر برسد، لنزهای تله‌فوتو با بزرگ‌تر نشان دادن بینی، صورت را کمی پهن‌تر جلوه می‌دهند. این اثر در لنزهای ۱۳۵mm قابل مشاهده است، اما به اندازه لنزهای ۲۰۰mm بارز نیست. لنزهای ۷۰-۲۰۰mm ابزارهای بسیار کاربردی و چندمنظوره‌ای هستند، اما برای عکاسی پرتره، لنز ۱۳۵mm با دیافراگم سریع‌تر همیشه نتایج بهتری به همراه خواهد داشت.
در شرایط عکاسی، لنزهای ۱۳۵mm می‌توانند در هر فاصله‌ای که می‌خواهید به راحتی کاربردی و انعطاف‌پذیر باشند، چرا که می‌توانید به راحتی فاصله خود از مدل را تنظیم کنید و ترکیب‌بندی دلخواهتان را با کراپ مورد نظر به دست آورید. علاوه بر این، این لنز به لطف عمق میدان کم و بوکه برجسته، تصاویری چشمگیر از عکس‌های تمام قد ایجاد می‌کند، حتی اگر چند متر از مدل فاصله داشته باشید.
انتخاب لنز به نیازهای فردی بستگی دارد، اما در دنیای ایده‌آل، داشتن سه لنز ۵۰mm، ۸۵mm و ۱۳۵mm بهترین گزینه است زیرا تمامی نیازهای مختلف را پوشش می‌دهد. این لنزها برای عکاسان حرفه‌ای و علاقه‌مندان به عکاسی مناسب هستند و کیفیت بالاتری ارائه می‌دهند. اگرچه هزینه مشکلی نباشد، خرید هر سه لنز توصیه می‌شود. اما اگر بودجه محدودی دارید، لنز ۸۵mm گزینه‌ای چندمنظوره و کاربردی است. برای دوربین‌های APS-C، لنز ۵۰mm و برای دوربین‌های میکرو چهار سوم، لنز ۴۵mm توصیه می‌شود. این ترکیب‌ها می‌توانند کیت عکاسی پرتره فوق‌العاده‌ای فراهم کنند و نیازهای مختلف شما را برآورده سازند.
